My Little Cat (Gakushuu x Karma)[YAOI] Assassination classroom
NC : 48 ชั่วโมง กอด
Rate : 18+
ทันทีที่เจ้าของร่างอณุญาต กาคุชูพลิกตัวคร่อมแมวขี้อายในทันทีก่อนจะก้มลงไปประกบริมฝีปากบางอีกครั้งอย่างอย่างร้อนแรง บดขยี้ให้ขึ้นสีแดงระเรื่อพร้อมกับลิ้นเรียวที่กวัดเกี่ยวทั่วโพลงปากหวานอย่างซุกซน มือหนาไล้สัมผัสทุกสัดส่วนของร่างข้างใต้อย่างหื่นกระหาย ทั้งส่วนนูนและเว้าจนอดไม่ได้ที่จะเลื่อนริมฝีปากลงไปสัมผัสกับร่างกายขาวเนียน
"อะ...อืออ.....อ่าาา.."
คารุมะส่งเสียงหอบคราง
มือหนาไล้ไปบดขยี้ยอดดอกสีสวยที่แข็งขึ้นเป็นไตรับสัมผัสเขาขณะที่ริมฝีปากพรมจูบทั่วอกเนียน
"อืมมม....กะ..กาคุชู.."
คารุมะปรือตามองอีกฝ่ายที่กำลังซุกซนสัมผัสเขาไปทั่ว
ริมฝีปากเลื่อนไปดูดกลืนยอดดอกอีกข้าง
ดูดเม้มราวกับของหวาน ใช่ลิ้นไล่เลียอย่างสนุกสนานแล้วประทับรอยฟันแดงก่ำเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าของ
กาคุชูละออกจากร่างกายเย้ายวน
จ้องมองทุกสัดส่วนของร่างข้างใต้ด้วยสายตาหื่นกระหาย "ขาว..."
คารุมะหน้าแดงแจ๋ ขมวดคิ้วนิดๆแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
มือหนาไล้สัมผัสร่างกายเขาอีกครั้ง ก้มหน้าพรมจูบทั่วท้องน้อยอีกฝ่าย
กาคุชูค่อยๆเลื่อนมือไปดึงกางเกงนอนร่างโปร่งพร้อมกับอันเดอร์แวร์รูดลงไปกองที่ข้อเท้าก่อนจะเขวี้ยงทิ้งไปกองที่ข้างเตียงอย่างไร้เยื่อใย
"อะ...อ่าาาา.." กาคุชูก้มลงไปใช้ปากครอบคลุมแก่นกายที่เริ่มตื่นตัว
ลิ้นเรียวไล้เลียอย่างหื่นกระหาย ดูดกลืนแรงๆจนอีกฝ่ายครางเสียงหลง "อื้อออ!
อะ..อืมมมม.."
กาคุชูละออกจากร่างกายขาวเนียนอีกครั้ง
เอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่นใต้ลิ้นชักโต๊ะข้างๆเตียง คารุมะเบิกตาโพลง
พยายามเถิบหนีอีกฝ่ายแต่ก็โดนมือหนาคว้าสะโพกบางลงมาแนบชิดอีกครั้ง
กาคุชูยิ้มกริ่มมองร่างโปร่งที่หลับตาปี๋
นิ้วดีดฝาขวดออกก่อนจะละเลเจลเนื้อเย็นลงบนช่องทางสีสวย
มือหนาอีกข้างก็สอดเข้าไปใต้ข้อพับขาอีกฝ่ายแล้วยกขึ้นให้เห็นร่างกายยั่วยวนได้ถนัด
"อื้อออ!.." คารุมะเม้มริมฝีปากแน่น
สองมือจิกยำผ้าปูที่นอนผืนสะอาด ก่อนจะต้องสะดุ้งโหยงเมื่อนิ้วเรียวกระแทกเข้ามาทีเดียวสองนิ้ว
"อื้อ! กะ..กาคุชู!"
คารุมะลืมตาขึ้นมองใบหน้าคนรักตนเองด้วยสายตาเอาเรื่อง
แต่สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงเสียงหัวเราะที่เป็นอันตรายต่อเขาเท่านั้น
"เอาล่ะเด็กดี...ผ่อนคลายสะนะ
ชั้นจะได้ใส่มันเข้าไปได้ง่ายๆ.." ประธานนักเรียนแสนอบอุ่นคนเมื่อกี้หายไปไหนกันนะ?!?!
(เป็นเพียงเสียงกรีดร้องในใจของคารุมะ)
นิ้วเรียวทั้งสองสอดเข้าออกขยับขยายเพื่อเบิกทาง
ปลายนิ้วกดย้ำผนังนุ่มภายในร่างอีกฝ่ายเพื่อหาจุดอ่อนไหว
"อะ..อืมมม อ่า! อะ..อ๊าา!" กาคุชูฉีกยิ้ม
ก้มลงไปประกบริมฝีปากบางราวกับอยากได้ยินเสียงครางหวานเพียงผู้เดียว
"อือออ.." ริมฝีปากซุกซนไล้จูบทั่วต้นคอขาวอีกครั้ง ซุกไซร์อย่างดูดดื่ม
"กาคุชู..อืมมม.." สองมือยกขึ้นสอดเข้าไปในเรือนผมสีโปรด
ไม่สนว่ามันจะยุ่งเหยิงหรืออะไร ยังไงก็ไม่ใช่ผมเขาอยู่แล้ว
กาคุชูละใบหน้าออก ถอนนิ้วเรียวออกจากช่องทางแคบสองมือจับสองขาเรียวแยกออกจากกันก่อนจะค่อยๆเลื่อนมือไปคว้าแก่นกายที่เริ่มพองโตขึ้น
รูดขึ้นลงเพื่อเรียกอารมณ์แล้วนำไปจ่อหน้าช่องทางสีสวย คารุมะหอบหายใจ
ดวงตาสีอำพันจ้องมองการกระทำอีกฝ่ายด้วยความกลัวนิดๆแต่ถึงจะพยายามเถิบหนีอีกฝ่ายก็คว้าตัวเขาเอาไว้ได้ก่อน
"ผ่อนคลายหน่อยสิ.." ว่าพลางสอดกายเข้าไปช้าๆ
เมื่อส่วนหัวเข้าไปได้แล้วก็กระแทกให้สุดในทีเดียว
"อะ..อ๊าาา! ชะ..ชั้นเจ็บ....กาคุชู..เจ็บ.."
คารุมะพยายามกัดฟัน สองมือจิกลงที่ผ้าปูที่นอนเพื่อระบายอารมณ์
น้ำตาสีใสคลออยู่ที่ดวงตาคู่สวยก่อนจะค่อยๆไหลและหยดลงบนผ้าปูที่นอนขาวสะอาด
"ใจเย็นๆสิ อย่าเกร็ง..."
ว่าพลางก้มลงไปจูบปลอบโยนอีกฝ่าย คารุมะคว้าไหล่กว้างมาโอบไว้ในทันที
มันอาจจะทำให้อีกฝ่ายขยับลำบากแต่เขาก็ไม่อยากให้คนรักของเขามาเห็นเขาในสภาพอ่อนแอแบบนี้
"แบบนั้นแหละ.." ริมฝีปากเลื่อนไปกระซิบข้างหูอีกฝ่ายพร้อมกับกดจูบเบาๆที่ใบหูแดงก่ำ
กาคุชูเลื่อนมือไปกุมสะโพกบางก่อนจะค่อยๆขยับช้าๆ
"อึก!...อะ..อือออ!" ลิ้นเรียวไล้เลียน้ำตาอีกฝ่ายที่ไหลไม่หยุด
ทำไมคารุมะของเขาในตอนนี้ถึงดูบอบบางน่าปกป้องขนาดนี้กันเนี่ย?
"อ่า....แน่นชะมัด.." กาคุชูกัดฟันตัวเอง
ทั้งๆที่เขาก็เบิกทางไปแล้วแต่มันก็ยังคงแน่นได้ขนาดนี้
ริมฝีปากเลื่อนไปประกบกับอีกฝ่ายเพื่อกักเก็บเสียงครางหวาน
ลิ้นเรียวกวัดเกี่ยวไปมาอย่างหยอกล้อพร้อมรสจูบที่เร้าร้อน
ซึ่งคารุมะก็ตอบกลับอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน "ในตัวนาย...ดีชะมัด.."
คารุมะหน้าร้องผ่าวมากกว่าเดิม
จิกเล็บลงกับแผ่นหลังอีกฝ่ายอย่างจงใจจนร่างแข็งแรงหัวเราะออกมาน้อยๆ 'ทั้งๆที่ตอนนี้อยู่ในกำมือชั้นแล้วแท้ๆ
แต่ก็ยังคงทำตัวดื้อได้ขนาดนี้...น่าลงโทษสะให้เข็ด' เมื่อคิดได้ดังนั้น
กาคุชูกระแทกกายเข้าไปที่จุดอ่อนไหวอีกฝ่ายถี่รัว จ้องมองใบหน้าสวยที่แดงก่ำ
ริมฝีปากส่งเสียงครางออกมาไม่หยุด
"อะ..อ๊า!!..อืออ.....อ๊า!..จะ..เจ้า..อ๊า!!.....เจ้าบ้า...บ้า..อะ..อื้อ!
อ๊าาา!" กาคุชูเลื่อนใบหน้าไปใกล้ๆอีกฝ่าย
กดจูบลงที่มุมปากรสหวานและไปกระซิบข้างๆใบหูแดง
"ครางชื่อชั้นดังๆสิ..."
คารุมะปรือตาขึ้น ความรู้สึกดีแล่นผ่านทั่วร่างกายเขาไม่หยุด
มือเล็กจิกลงที่หลังกว้างอีกฝ่ายเพื่อระบายอารมณ์
ริมฝีปากก็ส่งเสียงเรียกชื่อคนรักตนเองอย่างว่าง่าย
"กะ..กาคุ...อ๊า!....กาคุ..ชู.....กาคุชู!...อะ..อ๊าา!....กา...คุชู.."
กาคุชูแย้มยิ้มออกมาอย่างพอใจ
"เด็กดี.." ว่าด้วยน้ำเสียงที่ทำเอาคารุมะแทบละลาย
รีบซุกหน้าลงกับอกอีกฝ่ายในทันที "ไม่เอาน่า เงยหน้าขึ้นมาหน่อย"
คารุมะยังคงส่ายหน้า แต่ก็ส่งเสียงครางหวานแหววออกมาไม่หยุดปาก
"ชั้นอยากเห็นหน้าแฟนชั้นนะ....นะครับ เด็กดี.."
'คำก็เด็กดีสองคำก็เด็กดี!
รู้มั้ยว่านั่นมันจะทำให้ชั้นละลายอยู่แล้วเนี่ย!!' เป็นเสียงเล็กๆภายในจิตใจของคารุมะ
แต่ถึงจะคิดแบบนั้นก็ยังคงเงยใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาสบตากับอีกฝ่ายอย่างว่าง่าย
"กะ..กาคุชู....อ๊าาา!..อะ..อื้ออ!.."
กาคุชูก้มลงไปประกบริมฝีปากบาง กระแทกกายเข้าออกอย่างรุนแรงจนได้ยินเสียงสอดประสาน
คารุมะเกร็งไปทั้งตัว ส่วนที่สอดใส่รู้สึกดีจนอยากจะละลายคออ้อมกอดอีกฝ่าย
แต่เขาก็ไม่สามารถส่งเสียงครางออกมาดังๆได้เนื่องจากอีกฝ่ายใช้ริมฝีปากห้ามไว้
"อะ..อื้ออ!....อืมมมม!.."
กาคุชูถอนริมฝีปากออกในวินาทีสุดท้ายที่ร่างโปร่งปลดปล่อยน้ำรักออกมา
"อะ..อ๊าาา!!....อือออ.." คารุมะหอบหายใจเหนื่อย
รับแรงกระแทกของร่างข้างบนก่อนที่อีกฝ่ายจะปลดปล่อยเข้ามาในตัวเขา
"คะ..คะ...ใครอณุญาต..."
"ไม่มี" ตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
กาคุชูกระแทกกายเข้าไปลึกกว่าเดิมเพื่อปล่อยน้ำทุกหยดในตัวอีกฝ่ายให้หมด
"เซ็กซี่ชะมัดเลย ที่รักของชั้นนน.."
'ปากหวานแบบนี้ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ..' คารุมะคิดหวาดระแวงในใจ
"ขออีกรอบนะ.." และข้อสันนิษฐานของเขาถูกต้อง
ไม่รอให้เอ่ยปฏิเสธ กาคุชูอุ้มร่างโปร่งขึ้นมานั่งบนตัก
พรมจูบไปทั่วใบหน้าแดงก่ำอย่างออดอ้อน "นะ.."
คารุมะใจละลายเมื่อน้ำเสียงนุ่มลึกดังราวกระซิบขอเขาข้างหู
บางทีเขาก็คิดนะว่าตัวเองใจอ่อนเกินไปแล้ว!! "อือ..."
คารุมะซบลงที่ไหล่กว้าง โอบกอดอีกฝ่ายไว้อย่างจำยอม "จะทำอะไรก็ทำ
ไอ่หื่น.."
"หืม..."
กาคุชูฉีกยิ้มเลื่อนมือไปประคองบั่นท้ายอีกฝ่ายไว้แล้วสอดกายเข้าไปอีกครั้งก่อนจะเริ่มขยับร่างโปร่งขึ้นลง
"งั้นไม่รอให้พักเหนื่อยแล้วนะคราวนี้.."
คารุมะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดในทันทีที่ยอมไอ่บ้ากามตรงหน้า แต่จะทำอะไรได้ล่ะ
ตอนนี้เขาก็เหมือนลูกแมวในกำมือไปแล้ว..
"อะ..อืมมมม.."
"ครางดังๆหน่อยสิ แมวน้อยของชั้น"
แล้วไอ่สรพรรนามชวนอายนี่มันอะไรกันเนี่ย?!?!
แน่นอนว่าเมื่อจบรอบที่สอง
ประธานนักเรียนผู้กระหายหิวก็ยังคงไม่หยุดอยู่แค่นี้
จนแล้วจนรอดทั้งคืนก็ไม่ได้นอนกันทั้งคู่ กว่าจะนอนได้ก็ล่อไปตี 2 กว่าสะแล้ว
ความคิดเห็น